ks. prof. Józef Tischner

 Ks. prof. Józef Tischner urodził się 12. III. 1931r. w Starym Sączu. Dzieciństwo spędził w Łopusznej, gdzie wraz z rodzicami – nauczycielami mieszkał w szkole. To właśnie dlatego w późniejszych latach swojego życia podpisywał się niekiedy „Józef Szkolny”.

W 1950 roku rozpoczął na UJ studia teologiczne, cały czas rozwijając zainteresowania filozoficzne. Studiował w najtrudniejszym dla Kościoła okresie, w powojennej historii. Jako doktor habilitowany był duszpasterzem krakowskiej inteligencji. Współpracował z wieloma środowiskami: lekarzami – szczególnie psychiatrami, uczonymi, artystami.
Był cenionym rekolekcjonistą i wykładowcą.

Z ruchem „Solidarności” związał się od początku jego powstania.
Jako Kapelan Związku Podhalan zainicjował tradycję sierpniowych mszy świętych w intencji Ojczyzny w kaplicy pod Turbaczem, na które przybywali pielgrzymi z całej Polski. Równocześnie współtworzył Wydział Filozoficzny PAT (1981), pełnił funkcję jego dziekana, a od 1985 był profesorem nadzwyczajnym tej uczelni. Wybrany na rektora PAT, odmówił przyjęcia tej funkcji, pragnąc nadal zajmować się praca naukową i duszpasterską.

Był Doktorem honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego i Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie. Laureat wielu nagród,
m.in. im. K. Pruszyńskiego, Kawaler Orderu Orła Białego. Autor wielu książek, w tym dzieł filozoficznych o tematyce religijnej i społecznej. Szczególne miejsce w jego twórczości zajmują utwory pisane stylizowaną gwarą podhalańską, z których najbardziej znana jest „Historia filozofii po góralsku„. Mimo że choroba pozbawiła go możliwości mówienia, prawie do ostatniej chwili swego życia cały czas pisał.

Zmarł 28. VI. 2000r. w Krakowie. Był to człowiek o wielkiej osobowości, niezwykłej mądrości, a zarazem skromności i prostocie.
Ta jego prosta mądrość najłatwiej i najszybciej trafiała do ludzi, dlatego był tak bardzo ceniony i miał tylu słuchaczy.
Jego przyjaciel Adam Michnik mówił o nim, że: „Józef Tischner był empirycznym dowodem na istnieniu Boga„.

Cała społeczność naszej szkoły również niezwykle ceni mądrość i dorobek księdza Tischnera, dlatego wszyscy postaramy się, aby szkoła nosiła swe imię godnie i z honorem. Będziemy wsłuchiwać się w słowa naszego patrona i postaramy się,
aby były dla nas drogowskazem nie tylko w szkole, ale i poza nią.