Sztandar – życiowy znak. Uroczystość poświęcenia nowego sztandaru szkoły

Sztandar to jest znak, który pokazuje człowiekowi, skąd wyszedł i dokąd idzie. To jest jakby drogowskaz. Ale więcej niż drogowskaz.
Bo drogowskaz wskazuje tylko kawałek drogi, a sztandar pokazuje całe życie. Te słowa ks. prof. Tischnera były mottem przewodnim uroczystości poświęcenia nowego sztandaru szkoły, jakie odbywały się 9 listopada 2023 roku w Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego Nr 1 w Wadowicach. Dzień poświęcenia i wręczenia sztandaru jest bardzo szczególnym wydarzeniem w historii każdej organizacji, również instytucji edukacyjnej. Szkoła uczy, ale także wychowuje do wartości, którymi dojrzały człowiek powinien się kierować, aby jego życie było piękne i pożyteczne.

Wydarzenia tego świątecznego dnia rozpoczął tradycyjny konkurs pieśni i piosenek patriotycznych z udziałem uczniów klas pierwszych, który przeprowadzany jest co roku w dniu poprzedzającym 11 listopada, a ma na celu integrację najmłodszych przedstawicieli społeczności szkolnej poprzez aktywne włączenie się w obchody narodowego święta niepodległości. W holu szkoły przygotowana została specjalna dekoracja, na tle której swoje umiejętności wokalne zaprezentowały podzielone klasy pierwsze. Poszczególnym zespołom klasowym ubranym w odświętne galowe stroje towarzyszyli wychowawcy klas oraz nauczyciele. Następnie w salach lekcyjnych młodzież spotkała się na krótkie lekcje wychowawcze, w czasie których odbyły się prezentacje multimedialne poświęcone m.in. historii naszej szkoły, osobie jej patrona oraz historii sztandaru.


Sztandar to świętość. Jego miejsce tkwi gdzieś
między hymnem narodowym a przysięgą wojskową.
/kard. S. Wyszyński/


Uroczystości z udziałem wszystkich klas, dyrekcji, grona pedagogicznego i zaproszonych gości rozpoczęła msza św. koncelebrowana o godz. 10.30 w bazylice pw. Ofiarowania NMP przez proboszcza wadowickiej parafii ks. kanonika Jarosława Żmiję, wikariuszy – katechetów pracujących w naszej szkole: ks. Łukasza Dębskiego, ks. Janusza Grodeckiego  oraz absolwenta szkoły – ks. Sebastiana Kowalczyka. Ten ostatni wygłosił okolicznościowe kazanie, w którym, nawiązując do wysłuchanych czytań liturgicznych z uroczystości poświęcenia kościoła, stwierdził, że sztandar to symbol wartości, ale też łączenia teraźniejszości z przeszłością i przyszłością. Ks. Kowalczyk, zwracając się do zebranej młodzieży, prosił, aby budowali piękne relacje i przypomniał, że przeżywają najlepszy czas w swoim życiu, a sztandar to dziedzictwo, które trzeba pielęgnować i kontynuować. Kaznodzieja podkreślił także, że nasz patron był człowiekiem, który mądrze w swojej pracy kapłańskiej i naukowej łączył: wiarę, naukę i etykę. Tej umiejętności należy się od ks. Tischnera wciąż uczyć. Oprawę muzyczną mszy św. razem z chórem szkolnym przygotowała s. Monika Przygoda CSFN, natomiast pan Rafał Bzowski i pani Katarzyna Stodulska włączyli się w liturgię słowa, a uczniowie tworzyli piękną asystę liturgiczną.  

Na początku Eucharystii do świątyni uroczyście wprowadzone zostały dwa poczty: dotychczasowy sztandar szkoły trzymali uczniowie, a nowy – rodzice naszej młodzieży. Po kazaniu, przed modlitwą powszechną, ks. kanonik Żmija poświęcił nowy sztandar, zanosząc suplikację, aby wszyscy, których on jednoczy, byli wspólnotą pokoju i wzrastali ku Bożej chwale. Na zakończenie nabożeństwa gospodarz bazyliki podziękował jego uczestnikom za piękną liturgię, głębokie myśli kazania i za świadectwo wiary. Życzył, aby Matka Chrystusa, św. Jan Paweł II i ks. Józef Tischner wspomagali nas swoim orędownictwem, byśmy nigdy nie wstydzili się swojej wiary i korzeni.  

Po zakończonej mszy św. nastąpił przemarsz społeczności uczestników z Placu Jana Pawła II na ul. Wojska Polskiego. Na czele pochodu szły obydwa poczty składające się z reprezentantów młodzieży i rodziców.    

Taki sztandar, że ziemię okryje,
Taki sztandar, że w wieki ponosi,
I gdziekolwiek jego drzewce wbiję,
Tam początek będzie ziemskiej osi.
/J. Tuwim/ 

W budynku szkoły o godzinie 12.30 zorganizowana została druga część uroczystości poświęcenia nowego sztandaru. Młodzież z klas: 3m, 2ar, 3j, 2i, 2h, 2p zgromadziła się w sali gimnastycznej, pozostałe klasy udały się do wyznaczonych sal lekcyjnych, w których z wychowawcami oglądały bezpośrednią transmisję części oficjalnej i artystycznej uroczystości. Rozpoczęła się ona od wprowadzenia pocztów i odśpiewania hymnu państwowego. Część oficjalną prowadziła pani Joanna Bolek, która przywitała wszystkich zebranych, szczególnie gości: starostę wadowickiego – pana Eugeniusza Kurdasa, wicestarostę – panią Beatę Smolec, przewodniczącą Rady Powiatu – panią Zofię Kaczyńską, Małopolską Wicekurator Oświaty – panią Halinę Cimer, dyrektor Delegatury Kuratorium Oświaty w Wadowicach – panią Edytę Sitarz, prezesa Stowarzyszenia Drogami Tischnera – pana Kazimierza Tischnera, emerytowaną dyrektor szkoły – panią Michalinę Stanek, emerytowanych nauczycieli, przewodniczącą Rady Rodziców – panią Dominikę Kołek, ks. proboszcza Jarosława Żmiję, przedstawicieli  Zakładu Karnego w Wadowicach, przedstawicieli Komendy Powiatowej Policji w Wadowicach.

W 2017 roku szkoła zmieniła nazwę na Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego Nr 1, ale patron jest niezmienny od 2002 roku – podkreśliła w swoim przemówieniu pani dyrektor Anna Knapik, a co za tym idzie, niezmienne pozostają idee, wokół których toczy się życie szkoły. Jakie to wartości – drogowskazy w dalszej części programu uroczystości przedstawiła sama młodzież, natomiast dyrektor podkreśliła, że szkoła uczy, ale również wychowuje do wartości, którymi dojrzały człowiek powinien się kierować, aby jego życie było piękne i pożyteczne. Dyrektor przypomniała, że pierwszy sztandar po nadaniu szkole im. ks. prof. Józefa Tischnera poświęcony został w 2003 roku. Powiedziała: ”Szkoła zmienia się, ale niezmienne jest to, że szkoła uczy i wychowuje do wartości, które głosił ks. prof. Tischner, którymi dojrzały człowiek powinien się kierować, aby jego życie było piękne i pożyteczne. Szkoła kształci młodych, obdarzonych społeczną wrażliwością ludzi, którzy kochają swój kraj, swoją małą ojczyznę, znają i szanują historię, tradycje i symbole. Sztandar, który będę miała zaszczyt przyjąć w imieniu całej społeczności szkolnej, jest znakiem rozpoznawczym łączącym tych, którzy opuszczają mury szkoły, a także obecnych oraz przyszłych uczniów. Z zaszczytem przyjmę od Rady Rodziców sztandar, jako dowód jedności między tym co było, jest i będzie. Nasz nowy sztandar będzie reprezentował szkołę podczas najważniejszych wydarzeń szkolnych, a także uroczystości patriotyczno-religijnych.”

Celem naszej pracy wychowawczej jest kształcenie młodych, obdarzonych społeczną wrażliwością ludzi, którzy kochają swój kraj, swoją małą ojczyznę, znają i szanują jej historię, jej tradycje i symbole. Pani dyrektor podziękowała swoim poprzedniczkom pani dyrektor Michalinie Stanek i pani dyrektor Jolancie Satławie za to, że na początku dwudziestego pierwszego wieku rozpoczęły i zapisały piękną kartę w historii szkoły oraz zapewniła, że idee Patrona pozostają w naszej szkole niezmienne, a poświęcony dzisiaj sztandar jest kontynuacją działań, które Panie rozpoczęły przed laty.

  
Pani dyrektor Anna Knapik pożegnała dotychczasowy sztandar gestem ucałowania i został on przez poczet składający się z uczniów wyprowadzony z sali, by w późniejszym czasie zawisnąć na honorowym miejscu w gablocie w holu budynku. Po czym głos zabrała przewodnicząca Rady Rodziców, która, przekazując nowy sztandar dyrektorowi, prosiła, aby wszyscy dbali o niego i by towarzyszył najważniejszym wydarzeniom. Zaapelowała także o to, by pamiętać o wolności, solidarności i nadziei – wartościach, których symbolem jest osoba ks. prof. Tischnera. Pani dyrektor ucałowała nowy sztandar, odebrała z rąk rodziców i wręczyła młodzieży z życzeniem, aby go szanowali. W imieniu społeczności uczniowskiej członkowie Samorządu Uczniowskiego  złożyli ślubowanie: Przyjmując ten sztandar, przyrzekamy otaczać go czcią, dbać o to, by właściwym postępowaniem i rzetelną nauką pracować na dobre imię szkoły i naszej ojczyzny. Następnie pani Joanna Bolek przedstawiła symbolikę nowego sztandaru, a poczet sztandarowy dumnie zaprezentował sztandar zebranym na uroczystości.


W jednym ze swoich kazań ks. Józef Tischner powiedział: Sztandar to jest znak, który pokazuje człowiekowi, skąd wyszedł i dokąd idzie. To jest jakby drogowskaz. Ale więcej niż drogowskaz. Bo drogowskaz wskazuje tylko kawałek drogi, a sztandar pokazuje całe życie. Nowy sztandar szkoły to projekt grupy jej nauczycieli. Ma kształt kwadratu. Rewers jest czerwony. Na tym tle umieszczone jest godło państwowe, czyli orzeł biały w złotej koronie, ze złotymi szponami i dziobem zwróconym w prawo.  Rozpostarte skrzydła symbolizują dążenie do najwyższego lotu, gotowość do pokonywania przeszkód i trudności. W dolnej części znajduje się napis: Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego Nr 1 w Wadowicach. Awers jest koloru niebieskiego. Na jego tle umieszczono wizerunek patrona szkoły ks. profesora Józefa Tischnera –  filozofa, nauczyciela, człowieka gór. Jest zamyślony, na głowie ma kapelusz góralski z piórkiem. Wokół niego widnieją nazwy szkół wchodzących w skład Centrum: III Liceum Ogólnokształcące im. ks. prof. Józefa Tischnera, Technikum Nr 2 im ks. prof. Józefa Tischnera, Branżowa Szkoła I Stopnia Nr 2  im. ks. prof. Józefa Tischnera. Sztandar został wykonany techniką haftu ręcznego, przez siostry Klaryski od Wieczystej Adoracji ze zgromadzenia w Kętach. Ma wymiary 100 na 100 cm i obszyty jest złotymi frędzlami. Drzewiec o wysokości 2 metrów 20 centymetrów zakończony jest okuciem z metalowym orłem. Prowadząca apel przypomniała, że sztandar dla społeczności szkolnej jest symbolem Polski – Narodu i Ziemi, symbolem Małej Ojczyzny, jaką jest szkoła i jej najbliższe otoczenie. Pamiętając o jego wymowie, należy okazywać mu cześć.

Uroczystość swoją obecnością uświetnił  brat patrona – pan Kazimierz Tischner, będący szczególnym opiekunem – ojcem szkół imienia księdza profesora Józefa Tischnera. Pani dyrektor wręczyła gościowi znicz jako symbol naszej pamięci o kapelanie Solidarności, prosząc, aby w imieniu szkoły zapalił go na grobie księdza znajdującym się na cmentarzu parafialnym w Łopusznej.

Zwracając się do młodzieży, pan Kazimierz życzył, aby otrzymany sztandar był widzialnym znakiem codziennej drogi życia i aby ta droga po opuszczeniu murów szkoły przebiegała w cieniu tego sztandaru. Jechałem do was z wielkim wzruszeniem – podkreślił na zakończenie swojego wystąpienia.

  

Część oficjalną uroczystości zwieńczyły krótkie wystąpienia zaproszonych gości.  Jako pierwsza głos zabrała Małopolska Wicekurator Oświaty. Pani Cimer podziękowała społeczności szkolnej za okazaną tą uroczystością wierność wartościom, wśród których od wieków najważniejsze są: Bóg, Honor, Ojczyzna. Odprawiona msza św. – to pamięć o Bogu, nowy sztandar – to Honor, a Ojczyzna spina to wszystko. 

Dyrektor biura poselskiego posła na Sejm RP Filipa Kaczyńskiego przeczytał okolicznościowy list wyrażający życzenia parlamentarzysty, aby szkoła nie poprzestała na dzisiejszej uroczystości, ale trwała przy propagowaniu wartości.  

Do licznych podziękowań i życzeń dołączył starosta wadowicki. Pan Eugeniusz Kurdas podkreślił, że od dziś społeczność ma swój nowy symbol wartości, o które  trzeba dbać i których trzeba bronić. Natomiast wicestarosta Beata Smolec podziękowała rodzicom za ufundowanie sztandaru i z uznaniem wypowiedziała się o młodzieży, zauważając, że swoją dzisiejszą godną postawą dają świadectwo wartościom: Bóg, Honor, Ojczyzna. Życzyła, aby te trzy słowa zawsze były w ich życiu.
 

Jako ostatnia głos zabrała przewodnicząca Rady Powiatu. Pani Kaczyńska również podziękowała rodzicom, a młodzieży życzyła, aby nigdy się tego sztandaru nie wyrzekła oraz nie wstydziła. 

Najgłębszym problemem wychowawczym nie jest to,
w jaki sposób panować nad człowiekiem,
ale w jaki sposób obudzić w nim człowieczeństwo.
/ks. J. Tischner/

Po wyprowadzeniu sztandaru przez poczet składający się z uczniów rozpoczęła się część artystyczna uroczystości przygotowana przez panią Jolantę Kosińską, panią Monikę Wanat i panią Elżbietę Mamcarczyk, które zaangażowały młodzież z różnych typów szkół i klas. Pod przewodnictwem chóru wszyscy zebrani odśpiewali hymn Rodziny Szkół Tischnerowskich. Czworo narratorów widowiska muzyczno-słownego koncentrowało swoje rozważania wokół myśli i nauczania ks. Tischnera, uczącego, że szkoła powinna być miejscem dialogu i wspólnego odkrywania prawdy, którą każdy nosi w sobie. Nasz patron uczył odwagi, wierności wybranym zasadom i odpowiedzialności. Przez całe życie budował cywilizację miłości, uczył szacunku dla słabych i pokrzywdzonych. Zostawił nam wiele cennych drogowskazów, jak żyć, by wciąż na nowo pogłębiać swoje człowieczeństwo. Utalentowane wokalnie uczennice wyśpiewały piosenki traktujące o wartościach składających się na człowieczeństwo, na piękne, godne życie. Szczególne wrażenie zrobiły piosenki, których słowa stanowiły teksty ks. profesora. Na drogowskaz z napisem ”człowieczeństwo” przypinane były kolejno słowa: miłość, wolność, dobro. Graficznie zobrazowane Tischnerowskie wartości zostały wyśpiewane i wyrecytowane. A o swojej pracy kapłana i filozofa autor „Etyki solidarności” powiedział kiedyś z właściwym sobie poczuciem humoru:  Ja chcę przekonywać i chcę, żeby ludzie brali ze mnie przede wszystkim to, do czego ja ich przekonam, dlatego śmieję się czasem, że jestem taki drogowskaz. Stoi przy drodze, ale sam do miasta nie lezie – o czym młodzież także przypomniała uczestnikom uroczystości. Po zakończonym programie artystycznym pani dyrektor Anna Knapik zwróciła się ze słowami podziękowania do wszystkich, którzy w jakikolwiek sposób zaangażowani byli w organizację i przeprowadzenie uroczystości. Doceniła także pomoc policji, straży miejskiej i służb medycznych oraz cichą, piękną pracę sióstr zakonnych z Kęt, które wykonały sztandar. Nauczycielom podziękowała za przepracowanie ostatnich tygodni z pasją i uśmiechem, a mówiąc o zaangażowaniu uczniów, z dumą stwierdziła, że są oni przyszłością szkoły i jej najlepszymi ambasadorami.  

Może właśnie o to naprawdę chodzi,
może jesteśmy na tym świecie po to,
żeby na końcu powtórzyć najpiękniejsze słowa,
jakie Pan Bóg wypowiedział w dniu naszego stworzenia:
„Dobre było”. I niech tak zostanie.
/ks. J. Tischner/

Na zakończenie dnia przewidziany został uroczysty obiad, który przygotowała młodzież klas gastronomicznych: 2g, 3ekp, 5b pod kierunkiem nauczycieli – specjalistów: Patryka Kurka, Grażyny Cabak, Ewy Cholewy, Iwony Wiercimak, Agnieszki Mikołajek, Elżbiety Stopy, Kamila Grondalczyka, a uczniowie klasy 5t pod opieką pani Edyty Borkowskiej profesjonalnie podali poczęstunek gościom zebranym w auli na poddaszu szkoły. Grono pedagogiczne i zaproszeni przyjaciele szkoły mieli okazję spróbować znakomitych dań świadczących o talencie i pracowitości młodego pokolenia adeptów sztuki kulinarnej. Przyszli hotelarze – uczniowie klasy 2h zostali przygotowani przez wychowawcę pana Tomasza Skowrona do różnych funkcji reprezentacyjnych i opieki nad przybyłymi gośćmi. Dbali także o wpisy przybyłych do Księgi Pamiątkowej.     

Uroczysty i wyjątkowy charakter tego dnia podkreślony został przez galowe stroje uczniów, a stanowiące element stroju biało-czerwone kotyliony przypominały o świętowaniu również narodowego dnia niepodległości. Nad programem całości uroczystości,scenariuszem,  przydzieleniem zadań i przebiegiem wydarzenia opiekę sprawowała wicedyrektor szkoły Alicja Michniak. Dekorację w sali gimnastycznej zaprojektowała pani Anna Janik-Lempart. Za tworzenie kolumny przemarszu odpowiedzialni byli panowie: Łukasz Kołaczyk, Rafał Zaremba, Artur Byrski, Rafał Bzowski. Za przygotowanie sprzętu fotograficznego, dokumentację fotograficzną i fotorelację odpowiadała pani Katarzyna Ścigalska z uczniami klasy 5r. Pan Tomasz Widlarz zajął się wydrukami, przekazem filmowym na kanale YouTube oraz albumem fotograficznym z wydarzenia. Pan Michał Cichoń z panem Łukaszem Kołaczykiem – przygotowaniem sprzętu, nagłośnienia, pan Cichoń współorganizował także przekaz filmowy na kanale YouTube. Pani Barbara Popek czuwała nad przygotowaniem zaproszeń i pamiątkowych gadżetów, w tym opakowań na słodki upominek. Działaniami Samorządu Uczniowskiego kierowały panie: Marta Potoczny, Iwona Urbaś, a opiekę nad emerytowanymi nauczycielami oraz pracownikami szkoły sprawowały panie: Beata Dyduła, Jolanta Łyczbińska-Paterak.

Poświęcony sztandar to znak, który łączy obecnych uczniów naszej szkoły z tymi, którzy opuścili już jej progi. Będzie on reprezentował szkołę podczas najważniejszych wydarzeń, świąt patriotyczno-religijnych, uroczystych apeli. Będzie znakiem rozpoznawczym naszej społeczności i jako społeczność dołożymy wszelkich starań, aby ten wyjątkowy symbol aksjomatów, honoru i tradycji otaczany był należytym szacunkiem.

Bowiem sztandar to jest znak, który pokazuje człowiekowi, skąd wyszedł i dokąd idzie. To jest jakby drogowskaz. Ale więcej niż drogowskaz. Bo drogowskaz wskazuje tylko kawałek drogi, a sztandar pokazuje całe życie. 

 

Opracowanie:
Renata Marek